Αϊ-Στράτης, στο δρόμο του καθήκοντος

Στις 18 Ιουνίου 1992, λίγα λεπτά μετά τις 9 το πρωί, ο ΥΠΣΓΟΣ (Ι) της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας Νικόλαος Σιαλμάς, χειριστής ενός αεροσκάφους Mirage F1-CG, έπεσε κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, ενόσω υπερασπιζόταν τον εθνικό εναέριο χώρο, στα νερά του Αιγαίου, στη θαλάσσια περιοχή νοτίως του Αγίου Ευστρατίου.

Πόσοι άραγε απ’ όλους εμάς, που σε μια ομολογουμένως δύσκολη περίοδο είμαστε περιχαρακωμένοι στο «μικρόκοσμό» μας και απορροφημένοι από τις προσωπικές υποθέσεις μας, θυμόμαστε έστω τη θυσία του εικοσιεπτάχρονου υποσμηναγού Σιαλμά, όπως και τόσων άλλων αξιωματικών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που δηλώνουν με ταπεινοφροσύνη ότι δεν είναι ήρωες, αλλά απλώς άνθρωποι του καθήκοντος;

Πόσοι άραγε απ’ όλους εμάς θα ήταν διατεθειμένοι σήμερα να ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους όχι για το «εγώ», αλλά για το «εμείς»;

Πόσοι άραγε, κυρίως από τις νεότερες γενιές, γνωρίζουν έστω πού βρίσκεται στο χάρτη της Ελλάδας αυτός ο Άγιος Ευστράτιος, ένα νησί που, έτσι κι αλλιώς, είναι φορτισμένο με ιστορικές μνήμες, ως τόπος εξορίας για τους αντιφρονούντες επί αρκετές δεκαετίες;

Σε κάθε περίπτωση, το όνομα του Σιαλμά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας αλλά και του γεωγραφικού χώρου που καταλαμβάνει η Ελλάδα, καθώς το νότιο άκρο του Αγίου Ευστρατίου, το ακρωτήρι που ονομαζόταν παλαιότερα Τρυπητή, φέρει πλέον επισήμως την ονομασία του πεσόντος υποσμηναγού.

Περίοπτη θέση στο ακρωτήρι έχει το μνημείο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Η σπαρτιατική ασπίδα μαζί με ένα δόρυ (ο θυρεός της 342 Μοίρας Παντός Καιρού, στην οποία ανήκε ο Σιαλμάς) και την κεφαλαιογράμματη επιγραφή ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ αγγίζει την καρδιά και φανερώνει τον παραγνωρισμένο από τους περισσότερους δρόμο του καθήκοντος.